Preethi S Karthik

மறந்துபோ என் மனமே(1) – எபிலாக் மூன்று மாதங்கள் கழித்து: எப்பொழுதும் போல் ஆபீஸ் முடிந்து ராம் வீட்டிற்கு வர நந்தினி சில சிறுவர் சிறுமியருக்கு நடனம்

மறந்துபோ என் மனமே(1) – 26,27,28(Final) அவ்வப்போது அவள் தடுத்தாலும் அவளுக்கு அது தேவைப்படுகிறது என்பதை உணர்ந்த ராம், அவள் காலருகே சென்றான். அவள் கால்களை மெதுவாக

மறந்துபோ என் மனமே(1) – 23,24,25 “Nandy, நம்ம கம்யூனிட்டில சில லேடீஸ் கேட்டுருக்காங்க நீ அவங்க பசங்களுக்கு டான்ஸ் சொல்லித்தரமுடியுமானு” என்று க்ரிஷ் பேச்சை ஆரம்பித்தான்.

மறந்துபோ என் மனமே(1) – 20,21,22 “இப்படி நான் பிஹேவ் பண்ணா அவரு என்ன நினைப்பாரு. அவருக்கு டைம் குடிக்க வேணாமா? எல்லாத்தையும் காலம் முடிவெடுக்கட்டும். ரெண்டு

மறந்துபோ என் மனமே(1) – 18&19 அவள் கண்கள் கலங்கின. “சரி அழுதது போதும். சீர் அப்” என்று அவன் சொல்ல “எனக்கு என்ன சொல்லனு தெரில.

மறந்துபோ என் மனமே(1) – 17 “நம்ம இப்போ எங்க போறோம்” என்று நந்தினி கேட்க “கொஞ்ச நேரத்துல தெருஞ்சுடும். சரி பாட்டு கேக்கலாமா?” என்று கேட்டான்.

மறந்துபோ என் மனமே(1) – 16 R: “நந்தினி நாம வெளிய போலாமா?” N: “ஓ நேத்து வராததுக்கு என்னை சமாதானப்படுத்த, இல்லையா?” R: “அப்படி கூட

மறந்துபோ என் மனமே(1) – 14&15 “ஸாரி என்னால இன்னிக்கி வர முடில” என்று தலை குனிந்துகொண்டு சொல்ல “பரவால்ல முக்கியமான வேல இருந்ததுனால தான நீங்க

மறந்துபோ என் மனமே(1) – 13 “Nandy, நான் ராம்க்கு கால் பண்ணேன். அவனால…. வர முடியாதுன்னு நினைக்கறேன்” என்று சொல்ல “ஹ்ம்ம்ம், இப்போ தான் மெசேஜ்

மறந்துபோ என் மனமே(1) – 12 வெள்ளிக்கிழமை அதிகாலையில் எழுந்து குளித்து வீட்டை சுத்தம் செய்து மங்களகரமாக இருந்தாள் நந்தினி. அவனுக்காக அவள் காத்திருந்தாள். அவன் எப்போதும்

மறந்துபோ என் மனமே(1) – 11: “ஹே Nandy, எங்க தனியா போயிட்டு இருக்க?” என்று விண்டோ இறக்கி க்ரிஷ் கேட்க “என்னது Nandy’யா?” என்று நினைத்துக்கொண்டு